Van wie is de werkomgeving?

Met het flexibiliseren van de werkplekken op kantoor dreigt elke vorm van psychologisch eigenaarschap van gebruikers te worden uitgebannen. Daar gaan we spijt van krijgen.

SWP-expert Jan Gerard Hoendervanger schreef voor het SWP magazine een pleidooi voor ‘echte’ gebruikersparticipatie en heldere zonering. Daarmee krijgt eigenaarschap een vorm die meerwaarde biedt én beheersbaar is.

"Psychologisch eigenaarschap met betrekking tot de werkomgeving kan veel opleveren voor mensen en organisaties, maar we dreigen het uit te bannen."

- Jan Gerard Hoendervanger

Vaste eigen werkplek

De vaste eigen werkplek is tegenwoordig de thuiswerkplek. De plek waar je helemaal jezelf kunt zijn, niets hoeft op te ruimen, geen last hebt van rumoerige collega’s en zelf de inrichting mag bepalen, met zoveel fotolijstjes en memorabilia als je maar wilt; heerlijk toch?! En geweldig voor je flexibiliteit, want deze plek kun je multifunctioneel gebruiken en hij staat 24/7 tot je beschikking. De werkelijkheid is helaas niet voor iedereen zo ideaal – er zijn grote verschillen in thuiswerkomstandigheden en de mate waarin mensen, als persoon, graag of juist met tegenzin thuiswerken.

Sociale verbondenheid

Uit de organisatiepsychologie weten we dat de voordelen van psychologisch eigenaarschap veel verder kunnen gaan dan het zichtbare gedrag; denk aan positieve effecten op de tevredenheid, de betrokkenheid, de prestaties en het verloop van medewerkers. De context van het hybride werken maakt de link met sociale verbondenheid extra relevant. Dit is immers een punt van toenemende zorg voor organisaties waar veel medewerkers hoofdzakelijk nog thuis werken. Collectief eigenaar schap van de werkomgeving kan zowel direct als indirect bijdragen aan sociale verbondenheid. Direct, doordat het de groepsidentiteit versterkt. Indirect, doordat het de drempel om naar kantoor te gaan verlaagt – en juist het fysiek samenkomen draagt bij aan sociale verbondenheid.

Benieuwd naar het volledige verhaal? Lees het hele artikel hier!